Choroby łojotokowe
Łojotok - powodowany jest przez nadmierne wydzielanie łoju skórnego wskutek wzmożonej czynności gruczołów łojowych. Odgrywają tu rolę czynniki genetyczne, hormonalne, nerwowe oraz nadmierne rogowacenie ujść mieszków włosowych.
Skóra jest lśniąca, tłusta, rozszerzone są ujścia gruczołów łojowych, tworzą się zaskórniki. Choroba dotycz głównie skóry twarzy i okolic mostka i okolicy międzyłopatkowej. Łupież skóry owłosionej głowy – jest to złuszczanie naskórka bez objawów zapalnych.
Może przechodzić w łupież tłusty, czyli żółte tłuste strupy, powodujące stan zapalny skóry i świąd, co prowadzi często do łysienia łojotokowego. W leczeniu stosuje się środki przeciwłojotokowe, odkażające, złuszczające w postaci maści i szamponów. Wyprysk łojotokowy – choroba rozwija się na podłożu łojotokowym w skutek działania różnych czynników chemicznych, fizycznych, mechanicznych i bakteryjnych.
Zmiany są rumieniowe (stan zapalny), grudkowe, powiększające się powierzchniowo, często sączące, pokrywające się strupami łojotokowymi. Często występują obfite złuszczenia przypominające łuszczycę. Często zajęta jest skóra owłosiona głowy, przebieg choroby jest bardzo uporczywy, a nawroty są częste. Leczenie jest skomplikowane i polega na stosowaniu odpowiednich maści oraz witamin i środków przeciwzapalnych.
Najbardziej rozpowszechnione choroby łojotokowe to choroby określane mianem trądzik – pospolity, skupiony, polekowy, steroidowy, niemowlęcy, zawodowy, różowaty.