Badania diagnostyczne w dermatologii
Dermatoskopię wykorzystuje się do oceny zmian skórnych, w szczególności znamion barwnikowych, także pod kątem wystąpienia w ich obrębie nowotworów. Polega na oglądaniu skóry, prześwietlonej silnym strumieniem światła, poprzez cienką warstwę cieczy, w powiększeniu dziesięcio- dwudziestokrotnym. Na wykonanym w ten sposób zdjęciu widać struktury leżące kilka milimetrów pod powierzchnią skóry.
Trichogram (trichorhizogram) służy ocenie stanu włosów. W czasie wzrostu włos przechodzi trzy podstawowe fazy trwające od kilku do kilkudziesięciu tygodni, są to: faza anagenowa, telogenowa i katagenowa. Badanie polega na pobraniu 50 – 100 włosów i określeniu w jakiej fazie wzrostu aktualnie się znajdują. Proporcje tych ilości wskazują na chorobę jaka dotknęła pacjenta.
Badanie mikologiczne polega na wykrywaniu i różnicowaniu grzybów atakujących skórę. Składa się z dwóch etapów: badania bezpośredniego i posiewu. Pierwsza część polega na obejrzeniu pobranej tkanki pod mikroskopem i już w tym etapie możliwa jest dokładna identyfikacja gatunku grzyba. Posiew jest badaniem uzupełniającym, a polega na namnożeniu grzyba na sztucznym podłożu w formie typowych dla poszczególnych gatunków kolonii.
Badanie cytologiczne polega na pobraniu materiału biologicznego z miejsc zmienionych chorobowo poprzez wymaz, rozmaz lub odciśnięcie na szkiełku podstawowym, a następnie oglądaniu pod mikroskopem. Badanie pozwala na ocenę wyglądu komórek znajdujących się w pobranym materiale.
Bierze się pod uwagę obecność komórek patologicznych oraz nieprawidłowy stosunek ilości komórek naturalnie występujących w skórze i komórek chorobowych.